Mamy luty, zbliża się wiosna, pewnie niektóre #mirki rozglądają się za obuwiem wiosennym. To dam wam ściągę. Jakie buty kupować a jakich absolutnie nie. To co się dzieje na chodnikach to jakiś dramat. Nie mogłam na google grafice znaleźć ich, ale wpisałam "obuwie męskie polska" i proszę. Wrzucam w komentarzu. To są najobrzydliwsze buty ever.

Jeśli nie wiecie jakie buty kupić, nie macie zmysłu estetycznego, nie znacie się na modzie to wybierajcie klasyczne modele. W nich zawsze wygląda się dobrze. Są ponadczasowe i pasują w zasadzie do wszystkiego.
#obuwie #obuwiemeskie #modameska #buty #niebieskiepaski pokaż całość

źródło: 1550496145699.png

#furry

źródło: d.facdn.net

#codzienny4chan

źródło: i.redd.it

#gownowpis

źródło: i.4cdn.org

ja widzę

źródło: i.ytimg.com

#minecraft #gry

Estetyczny screen zrobiłem

źródło: javaw_190216_2245030.PNG

Dekadencka magia.
Dziś nie naprawiam fantasy, a raczej psuję, dziś luźne i zabawne przemyślenia na temat magii, a konkretnie jednego czaru - reinkarnacji. Będzie krótko, śmiesznie i momentami smutno.

#naprawiamfantasy <- zwykle wypowiadam się z pozycji autorytetu, ale dziś jestem refleksyjno - humorystyczny

Nie przepadam za magią w wydaniu DnD czy Warhammera, rozumiem, że to taktyczne systemy, ale fabularne implikacje takiej magii pozostają... ciekawe. Weźmy właśnie taką reinkarnację z DnD 5e - czar wybitnie niebojowy, bo rzuca się go 10 minut (100 tur) i wymaga posiadania kawałka ciała ofiary, która w dodatku nie może być martwa dłużej, niż 10 dni. Wymaga też specjalnych olejów i maści. Tak wskrzeszona postać zachowuje wiedzę, wspomnienia i osobowość z poprzedniego życia. Jeśli do tej pory mieliście jakieś skojarzenia z Jezusem czy Łazarzem - dodatkową cechą tego czaru jest fakt, że dusza denata dostaje nowe ciało. Ciało dorosłego humanoida losowej płci i rasy.

Zacznijmy od ograniczeń. Rzadkie oleje i maści kosztują 1000 sztuk złota. Wyszkolony pracownik (rzemieślnik, skryba) dostaje minimum dwie sztuki złota dziennie za pracę. Żyjąc skromnie z rodziną, płaci za to sztukę złota dziennie. Drugą oszczędza. Zakładając takie warunki życia, jest w stanie oszczędzić na komponenty w niecałe trzy lata. Załóżmy, że przeznacza na to tylko cześć swojego dochodu, bo resztę pochłaniają mu inne wydatki, myślmy o tym, jak o funduszu emerytalnym, ale zamiast żyć zań kilka lat w chorobie i niedołężności odradzamy się po prostu w nowym ciele. A wszystko za jedyne 5% całkowitego przychodu.

Zależnie od wersji przygody (w DnD to coś innego, niż edycja) możliwe, że trzeba będzie zapłacić koszt rzucania czaru. Taki koszt to, uwaga:

Kwadrat poziomu czaru pomnożony razy 10 w sztukach złota plus podwójny koszt komponentów zużywalnych plus 10% kosztu komponentów niezużywalnych (katalizatorów)
Rozbijemy to sobie na czynniki
Kwadrat poziomu czaru pomnożony razy dziesięć w sztukach złota to w tym wypadku 250.
Podwójny koszt komponentu zużywalnego to 2000.
Katalizatorów nie znalazłem.
Daje nam to razem 2250 sztuk złota, czyli zamiast 5% nasz rzemieślnik musi przeznaczać na "fundusz emerytalny" 11.25% swojego dochodu przez 30 lat, zakładając, że całe życie haruje za minimalną pensję. Ta kwota zapewnia mu po przepracowaniu tego okresu zupełnie nowe, dorosłe ciało.
Dla porównania składka emerytalna w Polsce to 19.52% dochodu na umowę o pracę (rozłożone równo pomiędzy pracodawcę i pracownika) w zamian za co możemy łudzić się, że opadłszy z sił na starość, dostaniemy jakiekolwiek pieniądze. Zostawię was na chwilę z tą myślą - teraz już wiecie, co odpowiedzieć, gdy na konwencie dziennikarz podetknie wam mikrofon pod nos i zapyta

Dlaczego pan/pani ucieka w fantastykę?
Oczywiście kwota ta jest stała, zatem pan rycerz noszący wartą minimum 1500 sztuk złota zbroję, lekką ręką rzuci takie pieniądze, nie mówiąc już o królach, dla których to zupełna błahostka.

Dostępność może być problemem, ale osób umiejących rzucić taki czar jest według Pathfinder (najpokrewniejsze źródło, dziękuję @Lisek_Chrystusek) znaczna liczba w każdym kraju, zatem myślę, że będąc ostrożnym, można porównać to do pielgrzymki do świętego miejsca.

Stąd przechodzimy do dekadenckiego wymiaru magii. Zaczynając od tego, że każdy, kto cokolwiek potrafi i mądrze gospodaruje, nie umiera z przyczyn naturalnych (a na pewno nie na długo), a przecież postaci nie obracają się w środowisku początkujących rzemieślników, a raczej stanu rycerskiego, szlachty i tym podobnych. Tacy ludzie mogą przecież wynająć na własność takiego maga. Co więcej, stać ich na rzucanie zaklęcia dla przyjemności. Jestem chory? Nowe ciało. Strzyka mi w plecach? Nowe ciało. Chlałem wódę i moja wątroba przypomina sito gęsto pokryte tłuszczem? Nowe ciało. Urodziłam siedemnaścioro dzieci i moja... Nie kończ. Nowe ciało. A to tylko początek!

Bogaci szlachcice mogą uczynić z reinkarnacji całą ucztę. Wyobraźcie sobie Reinkarnacja Party, na którym pijemy do białego rana, a główny zainteresowany wymyka się cichutko do pokoju, balwierz spuszcza zeń krew, a druid robi, co trzeba i równo o północy nowowcielony gospodarz wyskakuje pochwalić się nowym ciałem. Za mało? A rytuał polegający na biczowaniu mającego dostąpić reinkarnacji? On sam znieczulony magicznie albo alkoholem przyjmuje z uśmiechem razy, a goście dostępują katharsis i zapominają mu wszystkie krzywdy. Czy to nie piękne? W ten sposób taka reinkarnacja ma nie tylko wymiar cielesny, ale i społeczny. A co powiecie na umowę między małżonkami, że co kilka lat będą zmieniać ciała, żeby seks się nie znudził? I nagle klops, bo oto miłościwie nam panujący król stał się gnollem, a królowa pani niziołkiem (albo odwrotnie). I co z małżeństwem do śmierci? Czy według fantastycznych religii mąż może zapłacić 2250 sztuk złota, żeby uwolnić się od żony-sekutnicy? A jeśli nie, to co jeśli małżonka odrodziła się była w ciele mężczyzny?
Umiera stary, mądry król? Cały orszak wyposażony w jego włosy udaje się do katedry, gdzie druid robi, co do niego należy i państwo nie pogrąża się w kryzysie, bo zmartwieniem nie jest fakt, że rządy objął syn-idiota, tylko że król od teraz jest płci żeńskiej (zdarzało się już w polskiej historii) i ma kocie uszy i ogon (są ludzie, którzy bardzo by chcieli, żeby się zdarzyło).
Dodatkowo skoro każdy szlachcic może się tak odrodzić - zanikają rasowe uprzedzenia. No bo jak mogę nienawidzić elfów, jak sam byłem trzy razy elfem a dwa razy elfką? Futro gnolla przeszkadzało, piżmo wymagało codziennych kąpieli i perfum, ale dzikość pomaga na turniejach, a według niektórych także w sypialni. A że przykład idzie z góry to i pomniejsi szlachetkowie, kupcy i rzemieślnicy zaczynają tolerować inne rasy. Jasne, pewnie niektórzy parskaliby nieco, gdyby do króla-niziołka zwracać się "wasza wysokość" ale co to za problem? Po prostu mordujemy i reinkarnujemy króla aż będzie żądanej płci i rasy.

Jeden malutki czar zmienia cały obraz imperiów i społeczeństw na całym świecie, od dziedzicznej władzy (Tato, już tysiąc osiemset lat czekam na sukcesję) przez szacunek do starszych, instytucję małżeństwa aż po ksenofobię (oraz ksenofilię). A wszystko za 1000 sztuk złota.

#fantastyka #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #psychologia #grybezpradu #rpg pokaż całość

źródło: hetman.jpg

Mirki halp, jak sprawdzić poprzez linię komend ile zajmują pliki rozsiane w różnych miejscach dysku, mam listę 4000 ścieżek w pliku.txt
#programowanie

źródło: howtogeek.com

Mój niebieski postanowił mnie strollować i oświadczyć się w walentynki o 14 XD dostałam też kinderki...

pokaż spoiler on wie

Niby się spodziewałam, bo salę mamy klepniętą ale w kwietniu lecimy do Amstedramu i naprawdę mógł poczekać XD wstyd teraz do roboty iść jutro bo będzie, że facet mi się oświadczył w najbardziej lamerski dzień w roku, eh ( ͡° ʖ̯ ͡°)
#rozowepaski #zalesie #walentynki #zareczyny pokaż całość

źródło: scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net

#furry #sfur

źródło: pbs.twimg.com

- Pytanko, miałeś na studiach analizę, algebrę itd.?
- Tak.
- Przydało Ci się to do czegoś w życiu?
- Tak.
- Do czego?

pokaż spoiler Rozumiem dowcipy o całkach


#suchar #dowcip #heheszki

Będę się zaręczał, ładny? ( ͡º ͜ʖ͡º)

pokaż spoiler Dobrze robię? ( ͡° ͜ʖ ͡°)


#rozowepaski #niebieskiepaski

źródło: hhg.jpg

TOP 12 Bezimiennych z Gothika

Ah kurwa przysnąłem na 3 godziny :c

Para chłopaków z pięknym psem w pociągu, gdzieś w Polsce. Widać tylko delikatne muśnięcia rękoma, co jakiś czas stykanie się nogami ale tak aby nikt w przedziale się nie zorientował, tylko na koniec, jeden do drugiego - gdzie twój szalik? Znowu nie wziąłeś szalika. Tak wygląda "obnoszenie się" nastolatków LGBT w Polsce. Wychodzą a w tym samym czasie chłopak, w rurkach obok mnie zaczyna oglądać stary film na YT „Cejrowski atakuje homoseksualistę na wizji” ten sam fragment, który cytuje w Artykule osiemnastym. Polska 2019.

#homoseksualizm @neuropa pokaż całość

źródło: 51943343_2269647333316980_1120265296297328640_n.jpg

A o kobietach nie trzeba ostrzegać? ( ͡° ʖ̯ ͡°)

#dyskryminacjamezczyzn#rownouprawnienie

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: USER_SCOPED_TEMP_DATA_MSGR_PHOTO_FOR_UPLOAD_1550054385711.jpg_1550054390521.jpeg

@eyd1 jesteś bardziej eydjeden czy eigrekdejeden?

Skąd i jak on wytrzaskuje takie ilości ciekawostek z najróżniejszych dziedzin? #ciekawostkipiechocinskiego #pytanie

http://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-jupiters-legacy-dziedzictwo-jowisza-tom-2/
Tak samo jak poprzednio, to właśnie koniec poprawił moją opinię. Udowodnił, że pomimo wielu lat w branży Millar nadal potrafi zadawać trafne pytania i kwestionować samego siebie. Cały fandom to robi od lat, więc najwyższa pora. Przeciwnicy autora raczej wciąż nie będą zachwyceni, ale moje nadzieje odnośnie do jego kreatywności zdecydowanie odżyły, a to dla komiksu potężna pochwała. Recenzja komiksu Jupiter’s Legacy: Dziedzictwo Jowisza (tom 2)
#recenzja #komiks #komiksy pokaż całość

źródło: dziedzictwo-jowisza-2-okadka.jpg

#heheszki

źródło: 52369158_388759438570132_6039321469601710080_n.jpg

Jak to rozumieć w piosence dla dzieci ? XD
#angielskizwykopem #kiciochopyta

źródło: Screenshot_20190212-174006.png

Jakiś miesiąc temu zbejtowałem koleżankę tak, że do dziś się do mnie nie odezwała.
Oczywiście nie przeprosiłem bo nie jestem jakimś beciakiem a myślałem, że po chwili jej przejdzie a tu tydzień,dwa,trzy, miesiąc i nic. Jak myślicie da sie to jakoś odratować czy wszystko stracone?

#niebieskiepaski #rozowepaski #logikarozowychpaskow

#iiwojnaswiatowawkolorze

Kompania Leibstandarte w czarnych mundurach, Berlin, 1938 r. Zdjęcie i wpis NIE PROPAGUJĄ IDEOLOGII TOTALITARNYCH.

Na pewno spotkaliście się chociaż raz z obrazkami z wyliczanką ochotników do Waffen-SS i krąglutkim zero przy Polakach. Oraz podpisem, że Polacy nie służyli w SS.
Wyliczanka ta, jak większość pseudo-historycznych obrazków w internecie, oczywiście jest nieprawdą. Tak na marginesie, to z niewiadomych powodów w tego rodzaju zestawieniach pomija się jakoś Węgrów, którzy utworzyli dwie pełne dywizje SS - 25. i 26. Dywizje Grenadierów.

Po pierwsze, poza tym, że są tam liczby z czapki, to nie jest prawdą, że Polacy jako jedyni nie mieli swoich jednostek Waffen-SS. Nie mieli ich także Szwajcarzy, Portugalczycy, Irlandczycy, Litwini i Grecy - to tak z ważniejszych. Istniały formacje kolaboracyjne z niektórych tych krajów (jak Litwa, czy Grecja, ale w Polsce także), niebędące jednak częścią SS.
Podstawą takich wymysłów była książka Chrisa Bishopa ''Zagraniczne formacje'', w których przy Polakach umieścił on liczbę 0.

Po drugie, nie jest też prawdą, że Polacy w ogóle w SS nie służyli. Zachowały się raporty z 1. Dywizji Pancernej generała Maczka, mówiące o jeńcach wziętych pod Falaise w sierpniu 1944 r. Stoi w nich jasno, że zarówno w LSSAH, jak i 12. DPanc. SS ''Hitlerjugend'' służy pewna liczba Polaków. Skąd się wzięli? W 1944 roku Waffen-SS i Wehrmacht po prostu walczyły o rekrutów i W-SS często... zwyczajnie kradła poborowych do Wehrmachtu, zabierając ich z punktu zbornego do koszar SS. Wśród nich niejednokrotnie zdarzali się wcieleni przymusowo Polacy. Być może byli polscy ochotnicy do SS, ale to kwestia wymagająca dalszego zbadania.

Pomijam oczywiście tutaj kwestię tzw. Goralenvolku, bo nie jest zbyt istotna, a także tzw. Legionu Orła Białego, co do którego istnienia są poważne wątpliwości i w zasadzie brak jakichkolwiek dowodów.

Zresztą, od zawsze jestem przeciwnikiem potępiania kogokolwiek tylko za to, jaki mundur nosił. Potępia się zbrodnie wojenne i inne niegodne czyny, a nie to, że ktoś na mundurze miał jakieś symbole. Zwłaszcza, że spośród 38 dywizji W-SS zbrodnie popełniła mniej, niż połowa (mogę tę kwestię opisać w przyszłości, jeśli będzie życzenie). Przykładowo, estońscy esesmani walczyli o niepodległość swoich krajów, a w 1950 roku nawet USA uznały, że członkowie tych formacji nie byli wrodzy wobec Stanów. Bywało nawet tak, że byli estońscy esesmani... w Norymberdze pilnowali w amerykańskich mundurach zbrodniarzy niemieckich.

Wielonarodowość tej organizacji jednocześnie udowadnia, że Niemcy nie mieli problemu z przyjmowaniem tzw. ''podludzi'' w szeregi swoich elitarnych formacji. Istniała bowiem zarówno białoruska (30.), jak i ukraińska (14.) dywizje SS, byli także Hindusi (Legion Hinduski), Bośniacy (13.), Serbowie (24.), Albańczycy (23.), Rosjanie (RONA), czy Azerowie (Wschodnioturecki Związek Bojowy SS).

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny pokaż całość

źródło: 51174338_2348775621833875_8051060155065827328_n.jpg

Imię Filip pochodzi od słów Philos i Hippos czyli kochający konie. Zaś Filadelfia od Philos Adelphoi czyli miłujący swoje rodzeństwo. Taki przydomek otrzymywali władcy współżyjący z siostrami, co stawia Filipów w bardzo złym świetle ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#ciekawostki #heheszki

#codzienny4chan

źródło: i.redd.it

Czemu nikt nie wpadł na pomysł żeby zamiast autobusów elektrycznych i trolejbusów połączyć ideę parowozu bezogniowego i żyrobusa - pojazd z kotłem parowym który byłby podgrzewany elektrycznie na niektórych przystankach?
To by miało niemal same zalety - bezemisyjność, eliminacja szpecącej i trudnej w rozbudowie sieci trakcyjnej (jedynie odbieraki na przystankach końcowych), prosta budowa, brak konieczności stosowania szkodliwych dla środowiska i ciężkich do utylizacji baterii jak w autobusach elektrycznych, no i w przeciwieństwie do żyrobusa dużo łatwiej jest zmniejszyć straty energii poprzez odpowiednią izolację kotła (parowozy bezogniowe są ponoć w stanie pracować bez ogrzewania wody przez kilka godzin).
Nie widzę wad takiego rozwiązania może poza koniecznością produkcji specjalnych autobusów, ale to samo tyczy się przeróbek na elektryki/trolejbusy (zresztą nawet jeśli są jakieś wady to jednak zalety przeważają nad obecnie lansowanymi rozwiązaniami bezemisyjnymi).

#autobusy #komunikacjamiejska #transport #samochodyelektryczne #parowozy #pytanie pokaż całość

źródło: upload.wikimedia.org

Rosja dokonała aneksji części mazur? Chyba coś przespałem ¯_(ツ)_/¯
#mazury #rosja #granicepolski #dobrazmiana

źródło: 51518292_823273908064927_6458005936861609984_n.png.jpg

moja farelka od wczoraj ma autyzm i zamiast ciepłe powietrze wylatuje zimne (╯︵╰,)

Niech mnie chuj strzeli.
I zastrzeli.
Tak na śmierć.

Drogie Mirabelki i Mirki z #modameska polećcie jakiś model spodni o szerokich nogawkach, do tej pory mieściłem się jedynie w Levis 504, niestety wycofali je ze sprzedaży. Teraz nie mogę znaleźć niczego fajnego (właściwszym określeniem byłoby zmieścić się). Z góry dziękuje za odpowiedź.

Dobra mirki robię krzyżówke, zapraszam do zabawy

Pytania: skrzypce lub marka

kał albo tron
Sztuczna Inteligencja, ale po angielsku
funt na cal kwadratowy, jednostka ciśnienia

(nie mam ile liter, nie mam też czy pasuje bo to trudna krzyżówka :D)

#krzyzowka #gownowpis #wykopowezabawy

Czy tylko ja mam tak jak ktoś mówi że stawia to biorę najtańsze danie i wodę lub tani soczek?

Tego chyba nie było

#humor #humorobrazkowy #mirkokoksy #nsfw

źródło: scontent.fpoz1-1.fna.fbcdn.net

laski też maja zakola

źródło: zaola.jpg

( ͡° ͜ʖ ͡°)
#warhammer40k

źródło: i.imgur.com

Ja pierdole, myślałem ze to fejk. Wyszukiwanie w duckduck #kolorowaagitacja

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: embed.jpg

Kupowanie białek jaj w butelce, a kupowanie najtańszych jajek z biedronki i wyrzucanie żółtek do kosza
Robił ktoś porównanie co wypada taniej i lepiej?

#mikrokoksy

Kurcze,ktoś wie jak się ładuje taki model Nintendo? Chce szybko pograć w kegle

Inb4 do dupy
#kiciochpyta #gownowpis #nintendo

źródło: 51368888_1560348504098330_4670147279309504512_n.jpg

Jakaś baba wcisnęła mi swoją laskę do chodzenia w stopę, trochę boli.

Kontynuujemy serię o walkach. Jak tylko moderacja zechce odpowiedzieć mi na moje wiadomości wpadną jeszcze dwa wpisy, tymczasem wrzucam taki, o który nie przyczepią się na pewno. Wpis powstaje na prośbę mojego znajomego, który stwierdził, że poprzednie wpisy o walce nie ułatwiają uczynienia jej ciekawą - ten pomoże

#naprawiamfantasy <- tag w którym uczymy się jak zamiast niestrawnej papki podawać dobry, wysmakowane fantasy

Skoro wiemy już jak zakorzenić walkę w scenariuszu i dlaczego strony walki się w nią angażują, czas sprawić, żeby walki były ciekawe. Koniec wypadających z krzaków bandytów i potworów siedzących w zamkniętym pokoju - czas sprawić, żeby walki były emocjonujące, widowiskowe i pamiętne.

Jeśli Twoje walki są najmniej interesującą częścią sesji - gratulacje, robisz dobre sesje. A po tym wpisie będziesz robił jeszcze lepsze. Traktuj sugestie stąd jak przyprawy - dodaj trochę tego czy tamtego, co pasuje do scenariusza, ale nie ciągle takie same i nie wszystkie naraz.

Żeby uczynić walkę ciekawą trzeba zbudować ją z ciekawych czynników. Zacznijmy od małej analizy tego, z czego składa się walka. Ten wpis dotyczy raczej fabularnych systemów, niż pochodnych D&D w których walka jest wybitnie skomplikowanym procesem w którym do optymalnego tworzenia i rozwoju postaci stosuje się techniki analityczne prosto z rynków finansowych, żeby wycisnąć każdą kroplę bojowego potencjału.

Inspirując się luźno Sun Tzu można wyróżnić kilka kluczowych zmiennych:

1. Teren.
2. Otoczenie.
3. To, co nad walczącymi.
4. Cele.
5. Ograniczenia.
6. Przeciwnicy.
7. Sposób walki.
8. Zakończenie starcia.
9. Postaci graczy.

1. Teren.
Teren sam w sobie potrafi sprawić, że walka będzie ekscytująca. Jedną z najbardziej pamiętnych walk w Gwiezdnych Wojnach była walka na platformach latających nad roztopioną magmą. Pojedynek, który w innych wypadkach byłby raczej dość szybki i jednostronny, nabierał dramatyzmu. Podobnie walka na słupach z Domu Latających Sztyletów - a jedyne co się zmieniło to fakt, że poruszanie się przestało być trywialne, a stało się wyzwaniem. Podobne Zabiegi mogą sprawić, że walczyć trzeba będzie nie tylko z przeciwnikami, ale i z terenem. Przykładem może być walka na pokładzie chwiejących się okrętów - każdy ruch może skończyć się upadkiem, łatwiej przewrócić przeciwników, można chować się za masztami i pod pokładem. Osoby walczące jedną ręką, bez tarczy mogą się czegoś trzymać, a walczący długą bronią - łatwiej obalać albo łapać równowagę.

2. Otoczenie.
To wszystko, co dookoła walczących. Za przykład niech posłuży tu inna walka z Darthem Maulem, znów z Gwiezdnych Wojen. Systemy bezpieczeństwa rozdzielające walczących sprawiały, że siły zła nie mogły wykorzystać przewagi nad Sithami. Pole walki dynamicznie się zmienia, wymuszając szybkie adaptowanie się do nowych warunków i niwecząc taktyki. Być może mechanizm jest zupełnie losowy lub istnieje jakiś sposób, żeby choć w ograniczonym stopniu go kontrolować? Nie muszą to koniecznie być systemy bezpieczeństwa, czy pola siłowe - może to schody w zamku, które nagle zaczynają się poruszać, może zmienny, magiczny labirynt, albo las, który współpracuje z zamieszkującymi go duchami zamykając intruzom drogi plątaniną twardych pnączy i korzeni. Nie musi to też ograniczać się do blokowania drogi - płonące ruiny grożące zawaleniem, tłum w bójce gotowy łapać i przytrzymać pchniętych ku niemu uczestników, a nawet najeżona grotami powoli zbliżająca się falanga. Otoczenie może też zwiększać możliwości zamiast je zmniejszać - można wdrapać się na dachy i razić z ich wrogów strzałami, umknąć przed zwierzęciem na drzewo, czy schronić w stosie trupów przed nieprzyjacielskim patrolem, lub w leju po ostrzale artyleryjskim przed ogniem karabinów.

3. To, co nad walczącymi.
Sun Tzi użył tu określenia "Niebo" ale nie do końca oddaje to esencję tego punktu. Rzeczywiście rzęsity deszcz może zamienić pole bitwy w błoto, silny wiatr znosi strzały i przewraca trzymających tarcze, ale niebo to też warunki oświetlenia - słońce, księżyc, ostatni działający szperacz, lampy na podczerwień. To też wszystko, co z nieba spada - jeśli drużyna chce w oblężonym mieście dopaść wrogów, z którymi borykała się od jakiegoś czasu to o ile ciekawiej będzie, jeśli wpadną do tej części miasta przed głównymi siłami, ścigając swoich nieprzyjaciół właśnie wtedy, kiedy będzie ostrzeliwana z katapult? Bohaterowie wiedzą, ile czasu zajmuje ich przeładowanie i kiedy muszą zrobić sobie przerwę w wywieraniu zemsty na nieumieranie z powodu roztrzaskania przez wielki kamień. Być może demonolog przywołuje z nieba swoje pomioty, a może w okolicach pewnej drogi każdy, na kogo padnie odbite od lustra, albo innej powierzchni, światło księżyca, zaczyna mutować i zmienia się w okropne monstrum, a jego umysł zostaje wyparty i zastąpiony przez kosmicznego najeźdźcę? Albo na szczycie góry mieszka wielki kruk, który może porwać kogoś z walczących? Nie należy z tym i trzema punktami przesadzać - jedna walka na stole kuchennym giganta, którego głównym daniem mają być bohaterowie i ich przeciwnicy wystarczy - bycie posypywanym pieprzem i unikanie tasaków jest ciekawym pomysłem, ale gracze szybko zechcą wrócić na ląd. Do tego stopnia, że gotowi są dać komuś w pysk w karczmie tylko dlatego, że mogą tam wreszcie powalczyć normalnie.

4. Cel.
Cel każdej ze stron może zupełnie zmienić oblicze walki. Jeżeli bohaterowie atakują przeciwników w ich leżu, to ci najpewniej zdążyli się przygotować i ustalić plan działania. Napadnięci na trakcie podróżnicy mogą chcieć uciec z życiem, a cel skrytobójstwa może próbować się ukrywać wśród służb porządkowych, utrudniając jego zabicie i ujście z życiem. Może też przeciwnikom wcale nie zależy na mordowaniu? Może doszło do tragicznej pomyłki i atak na bohaterów jest wielkim nieporozumieniem. Być może celem przeciwników jest tylko nastraszyć postaci albo odebrać im jakiś przedmiot? Taka walka przebiega zupełnie inaczej. Jeśli bohaterowie są szczególnie potężni, ich równie potężny przeciwnik może wynająć najemników, albo nasłać swoich popleczników po to, tylko żeby poznać sposób, w jaki walczą. Tacy najemnicy mogą próbować stawiać bohaterom jakiś czas opór, a potem uciec. Wróg może w ogóle nie chcieć doprowadzić do walki, a jedynie nękać bohaterów ostrzałem, czy konnymi szarżami. Doprowadzając do furii i czekając, aż popełnią błąd. Zróżnicowane cele różnych grup zapewnią ciekawe walki.

5. Ograniczenia.
To wszystko to, co w niewymieniony powyżej sposób ogranicza postaci. Podstawowym może być czas - walka w zawalających się ruinach, czy płonącym mieście nakład ograniczenie czasowe, tak samo konieczność uratowania przetrzymywanego, lub klątwa, czy przepowiednia, która ma dokonać się za rok i dzień, choć oczywiście w innym horyzoncie czasowym. Dopasowane do scenariusza ograniczenia mogą uczynić go jeszcze ciekawszym, ale należy uważać, aby nikogo nie wykluczały - szczególnie wyspecjalizowane postaci mogą czuć się bezużyteczne, jeśli odbierze im się odgórnie ich jedyną przewagę, a to prowadzi do największej tragedii - gracza, który jest sfrustrowany, zamiast się bawić. Dlatego tak dobrym sposobem na wybór ograniczeń jest pozwolenie, by gracze sami je sobie narzucili, tworząc postaci i podejmując decyzje. Jeśli chcą jeździć konno, muszą uważać na konie; jeżeli nie przygotowali się do walki mimo oczywistych okazji, które im przedstawiono, będzie im trudniej. Ważne, żeby gracze nie czuli się ukarani, ani oszukani - jeśli umożliwia im się podjęcie decyzji o np. zabraniu na wyprawę na potwora działa z obsługą i tragarzy to należy jasno przedstawić, że uczyni ich to łakomym kąskiem dla każdego watażki, przez którego ziemie będą przejeżdżać.

6. Przeciwnicy.
Najkrócej - zachowywanie trzonu znanych przeciwników i wprowadzanie nowych, zależnie od grupy, z którą gracze się ścierają. Przeciwnicy składają się z dwu osobnych części, które powinny współgrać z wrażeniem, jakie mają zrobić na graczach - mechanicznej i fabularnej. Wiele osób nie zgodzi się z tą tezą, ale kiedy ja prowadzę - warstwa fabularna jest o wiele ważniejsza. To ją widzą gracze i to ona pokazuje im, z kim mają do czynienia. Ten sam zombie dla początkujących, nienawykłych do walki postaci będzie

Groteskowo okaleczoną sylwetką z twarzą zastygłą w przerażającym grymasie, mimo straszliwych obrażeń, wbrew naturze, kulejąc, zmierzającym nieubłaganie w waszym kierunku wyciągając pokryte resztkami ofiar szpony!
A grupa szturmowa inkwizycji tropiąca nekromantę zobaczy

Gromadę pospiesznie przywróconych do życia zwłok włóczących się bez celu. Kilku z nich nieporadnie kuśtyka w waszym kierunku - nie mają nawet broni, niezbornie wyciągają tylko ręce. Chyba mrocznemu magowi kończą się nieumarłe sługi!
Odpowiednie opisy reakcji i ataków też są kluczowe.

Ok, padł. Następny za to...
wybija z immersji. O ile lepiej brzmi

siła ciosu powala grasanta, który z obrzydliwym chrzęstem zrywa się z Twojego topora i drze ziemię piętami próbując odpełznąć, łapiąc za ziejąca w piersi ranę w beznadziejnej próbie powstrzymania krwawienia.
To sprawia, że przeciwnicy są bardziej ludzcy, nie są figurkami na planszy, ani zlepkiem pikseli zmieniającym się po śmierci w błyszczący mieszek z łupem, żeby gra na pewno miała PEGI 12. Gracz go zamordował, niech dotrze do niego pełnia okrucieństwa, którego się dopuszcza.
Zróżnicowanie przeciwników też jest dobrym pomysłem - jeśli w walkach będą pojawiały się nowe potwory, albo inaczej uzbrojeni przeciwnicy, to gracze nie popadną w rutynę i za każdym razem będą myśleć na nowo. Wystarczy jedna-dwie nowalijki na walkę - niech barbarzyńca ma wielkiego psa, grasant niech jeździ konno, a grupę harcerzy prowadzi do boju stary ALowiec.
Poziom wyzwania też powinien się różnić - po trudniejszych walkach, albo zdobyciu nowego poziomu czy mocy warto dać graczom się nimi nacieszyć - niech wpadną na obóz śpiących, bandytów paląc ich i mordując przez sen, niech rozbijają w proch pozbawione magicznego sterowania szkielety, albo strzelają z ufortyfikowanych pozycji do zdezorganizowanych bojówek po trudnej bitwie o miasto.
Osobną kwestią są bardzo mali i bardzo duży pzeciwnicy - to świetna odskocznia od zwykłej walki. Chmara pokurczów sięgających kolan albo giganci, których można tylko ranić po łydkach - to jest świetne, jeśli zostanie dobrze przemyślane. Pamiętacie bitwę o Hoth w Gwiezdnych Wojnach? Shadow of the Colossus?

7. Sposób walki.
Ta część jest zależna od tego, z kim postaci walczą, kto jest napastnikiem i w jakich walczą warunkach. Warto, żeby taktyka i sposób oddawały poziom inteligencji i kulturę, z której wywodzą się przeciwnicy. Grasanci najpewniej będą interesować się tylko swoim bezpieczeństwem, więc jeśli nie atakują z zasadzki, to spróbują uciec. Z kolei wspomniani nieumarli zrobią to, do czego zostali stworzeni - wystraszą, albo będą stać i bronić przejścia. Wyjątkowo tchórzliwi przeciwnicy mogą kilkakrotnie wycofywać się i ponawiać natarcie.
Problemem stają się przeciwnicy inteligentniejsi niż gracze. Trochę inteligentniejsi mogą wykorzystać lepiej teren, korzystać z fortyfikacji, poznawać przeciwników, eliminować kluczowych i wycofywać się, zatruć broń i tak dalej. Walki z takimi przeciwnikami należy przemyśleć, szczególnie jeśli celem jest coś innego, niż fizyczna eliminacja graczy.
O wiele inteligentniejsi przeciwnicy po pierwsze najpewniej pozwolą graczom myśleć, że wygrali. Być może pokonanym podrzucą przeklęty artefakt albo podsłuch, może wykorzystają walkę do pozwania postaci, albo rozlew krwi do zwabienia ogromnych bestii. Tak inteligentni przeciwnicy to jednak raczej materiał na antagonistów całej kampanii i jeśli coś im się nie powiedzie to tylko przez jakieś skrzywienia psychicznej konstrukcji, czy mściwość. Warto też, żeby opisy oddawały to, z kim postaci walczą - bezwzględność orków, okrucieństwo mrocznych elfów, nieugiętość mieszkańców szkockich wyżyn, czy pogardę dla ludzkiego życia w oddziałach karnych. Każda grupa, potwór, czy maszyna powinny być charakterystyczne.
Doskonałym przykładem była sesja, w której co prawda nie brałem udziału, ale znam kogoś, kto brał i opowiedział mi to i owo:
Mechwarrior, ale raczej jako inspiracja, niż sztywne zasady czy świat. Gracze wiozą złożonego mecha pociągiem dokądś. Nagle pociąg zostaje ostrzelany przez napastników! W czasie, kiedy gracze dzielnie stawiali im opór, jeden z nich po prostu podleciał na odrzutowym plecaku i... odłączył wagon z mechem. Perfekcyjnie wykonana operacja, na pewno zbijają teraz piątki.

8. Koniec starcia.
W walce trzeba ustalić początek i koniec. O ile z tym pierwszym nie ma zwykle problemu, to koniec jest sprawą dyskusyjną i zależy między innymi od celów. Z poprzednich wpisów wiemy, że walka nie powinna kończyć się raczej w ten sposób, że jedna strona w całości umiera, niektórzy powinni się wycofywać, poddawać itd. W szczególności jednak walka powinna się skończyć, kiedy jedna ze stron osiągnie swój cel. To, co stanie się po niej, może wieść do kolejnego starcia - odparłszy grasantów, postaci gonią ich do kryjówki, zdawszy sobie sprawę z przewagi potwora próbują mu umknąć, gobliny wycofały się do kolejnej komnaty, żołnierze wroga opuszczają okopy, albo jedna z postaci zostaje ranna i reszta próbuje wynieść go w bezpieczne miejsce. Tak czy inaczej, jeśli postaci poradziły sobie ze zgromadzonymi wyzwaniami, lub im uległy, możemy uznać, że to koniec walki.

9. Postaci graczy.
Gracze też są współodpowiedzialni za to, czy przygoda będzie dobra. Jeśli stworzą ciekawe postaci i będą je ciekawie odgrywać, to łatwiej będzie robić ciekawe walki. Powiedz im tak, jeśli przeczytają ten wpis i zaczną się czepiać. Jak prowadzić proces tworzenia zaproponuję w osobnym wpisie.

Ta mała checklista pozwoli wam łatwo wplatać urozmaicenia w walki bez ich kompletnej przebudowy, ograniczając czas potrzebny na ich przygotowanie. A jak moderacja odpowie - zajmiemy się specyfiką walki z bestiami.

pokaż spoiler #fantastyka #fantasy #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #rpg #grybezpradu
pokaż całość

źródło: warfare.ambient-mixer.com

#keto Po ostatnich wynikach cholesterolu i innych OMG UMRZESZ badaniach (przypomnę że mam wyniki najlepsze jakie miałem w dorosłym życiu) przyszedł czas na elektrolity i nerki. Jakież wielkie było moje zaskoczenie, kiedy okazało się, że OMG KETO OBCIĄŻA NERKI UMRZESZ wyniki kreatyniny i przesączenia są idealne.

Natomiast potas i sód - potas (suplementuję średnio 3 kapsułki Potazek'u dziennie co daje 48% rws) norma do 5,1 i tyle mam, może być ciut niższe więc zmniejsze ilość potasu

Sód natomiast - przyjmuję go ok 3 łyżeczek soli dziennie - mam przy normie 136 — 145 wynik 137. Spodziewałem się odwrotnego wyniku.

To co jest ponad normę to kwas moczowy - przy normie 7 mam 8,3. Tu jestem przekonany że to wina mojego weekendowego opojstwa (no pewnie keto też w jakimś stopniu)

Morfologia - wszystkie parametry w normach.

No i cukier - badam co 2 dni kilkadziesiąt minut po obudzeniu - maksymalnie miałem 100, średnio mam ok 90. Przed keto zazwyczaj to było 115-120 i kazano mi przyjmować metforminę.

Dodatkowo kiedy mam dni treningowe, muszę zwiększać podaż białka bo cukier spada mi do niespotykanego u mnie wcześniej poziomu 78 co powoduje duże zmęczenie.

A, no i jedzcie te cholerne warzywa - ja ostatnie 2 miesiące prawie zero i codziennie sraczka. Dorzuciłem probiotyk (czy tam prebiotyk nie rozróżniam) i z dnia na dzień jest dobrze. pokaż całość

Szczytyjska kobieta - tak oto wyglądała wytatuowana Prasłowianka, której ciało znaleziono zamarznięte na Syberii.

#slowianie #syberia #tatuaze #scytowie #syberia #rosja #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #historiaslowian #wielkalechia #epokavilka #archeologia #qualitycontent #historia #sztuka pokaż całość

źródło: Scythian_Maiden.jpg 18+